Sztuka oparta jest na trzech tragediach szekspirowskich, tzn. Makbet, Hamlet oraz Król Lear, a tytuł na greckiej sztuce Sofoklesa Król Edyp. Stylowo sztuka jest spokrewniona z groteską francuskiego renesansowego autora François Rabelais i jego komicznych opowiadaniach o wyolbrzymionych postaciach Gargantua i Pantagruel. Mimo dziecinnych i nieprzyzwoitych zwrotów tekst sięga ku zagadnieniom, które zajmowały twórców symbolizmu, stąd niektórzy krytycy uważają Jarry'ego jako pisarza należącego do tego nurtu literackiego. Początek sztuki przedstawia pochodzącego z Francji Ubu, byłego króla Aragonii, który po przybyciu do Polski zostaje rotmistrzem dragonów króla Wacława. Pewnego dnia jego żona Ubica namawia męża do zamachu stanu i do zabicia Wacława razem z rodziną. W spisku Ubu pomaga rotmistrz Bardior i jego żołnierze. Ubu udaje się przejąć władzę w Polsce i zabić króla, jednak jeden z królewskich synów, Byczysław, uchodzi z życiem. Duch zamordowanego króla ukazuje się synowi i błaga o zemstę. Ubu sprawuje okrutne rządy w Polsce, rabując poddanych i mordując nieposłusznych szlachciców, aby zdobyć ich majątek. Jeden z podwładnych Ubu spiskuje wobec niemu i zostaje aresztowany, ale ucieka do Rosji, gdzie namawia cara do wojny z Ubu. Ten wybiera się na konfrontację z Rosjanami, a równocześnie jego żona zabiera się do kradzieży kosztowności zamkowych. Byczysław w między czasie staje na czele powstania i wyrzuca Ubicę z zamku. Rosjanie pokonują Ubu, a jego szeregi zostają rozbite, jego żona wraca do niego, po czym atakuje ich niedźdiwedź. Ubica wtem udaje, że jest archaniołem Gabrielem, aby przestraszyć niedźwiedzia. Wówczas przybywa Byczysław, który ściga Ubu. Król Ubu broni się trupem zdechłego niedźwiedzia. Po pewnym czasie Ubu zostaje obalony, na tron wstępuje Byczysław, a uzurpator wraz z żoną ucieka do rodzimej Francji.